ten blog w sumie niczym nie różni się od obrazowego terroryzmu. Nie ma sensu w takim razie chyba rozmieniać się na drobne. Jestem skazany na pierwotną formę. Tu po prostu są większe foty. Ale w myśl moich idei to nie jest istotne. Nie wiem co z tym zrobić. Zaczynam bardzo poważnie myśleć o powrocie na tamten blog. Odpocząłem od niego, ale widać tęskno mi za wynurzeniową formułą spisywania pamięci. Tu jest nijak. Na początku myślałem o tym, żeby ten blog to były tylko foty. Ja jednak nie potrafię ograniczyć się tylko do obrazu. Masa rzeczy siedzi w mojej głowie. Ten blog niech sobie wisi. Niech czeka na swój czas, ale niech nie naśladuje poprzedniego. Robię to dla siebie. Skoro tak, to jeśli zadaję sobie trud pracy wyłącznie dla siebie, to może lepiej tę pracę wykonać tak, by było się z niej zadowolonym?